BİR DİLEĞİM VAR ..

                     DİLEĞİM VAR 

        Tiyatro ve Dizi oyuncusuAlper Türedi lösemili kızını kaybetmesinin ardından kendini, Facebook ta açtığı “Bir Dileğim Var” projesiyle lösemili çocuklara adayarak çocukların mutluluk abisi oldu. 27 MAYIS gecesi 2014 yılında başlayan proje ile lösemili çocukların dileklerini öğrenerek “Bir Dileğim Var” grup sayfasında dilekleri paylaşıyor, dilekleri gerçekleştirmek isteyen kişiler burdan öğreniyor.

      Kendinizden Biraz Bahsedermisiniz?
  
         Adım Alper Türedi. 27 Aralık 1971 bursa doğumluyum, Tiyatro ve Dizi oyuncusuyum. İlk okul,orta ve lise öğrenimini İstanbul’da tamamladım. Evli ve 20 yaşında askerlik görevini yapmakta olan bir oğlum var.

“Bir Dileğim Var” Projesine yönlendiren Sebepler Nelerdir?


      2000 yılında kızım dünyaya gözlerini açtı. 2002 yılında kızıma lösemi teşhisi koydular.kızımın yaşama şansı %71 idi yanlış bir tedavi sonucu kalp yetmezliğinden öldü. Erkek çocuklarına nazaran kız çocuklarına daha fazla ilgim var. 2002 yılında kızım hayatını kaybettikten sonra lösemiyi ve kızım öyküyü bana hatırlatacak herşeyden uzak durdum. Birgün lösemili çocuklar için bir şey yapacağımı biliyordum ama bu denli büyük ilgi gören bir şey yapacağımı bilmiyordum.

Projeye Ne Zaman Başladınız ve Projenin Amacı Nedir?

       27 Mayıs 2014 Salı akşamı oyunum vardı eve gelmem gece 2’yi buldu. Gece bilgisayar karşısında otururken birden bire aklıma Facebook’ta lösemili çocuklar için bir grup kurmak geldi. Önce grubun ismini alelacele “Son Havuzum” koymuştum ancak sağır bir isim olunca bunu “Bir Dileğim Var” olarak değiştirdim. Zaman içerisinde kendi kendine gelişmesine büyümesine izin verdim. Kendi arkadaşlarımı ekleyerek hastanelere ziyarete başladım.Grup sayfasını açtığımın ertesi günü Okmeydanı'nda kızımın öldüğü servise ziyarete gittim. İlk gittiğinizde meramınızı anlatmak biraz problem oluyor. Ne amaçla geldiğinizi karşınızdaki insana anlatana kadar uğraşıyorsunuz ama kayıtlarda benim kızımın hala bilgileri durduğu için anlattım. Tabii birçok insan değişmiş doktorlar değişmiş.
Çocuklarla anneleri babaları karıştırmadan direkt çocuklarla bir iki dakika sohbet ederek onların ağızlarından burada sıkıntılı geçen süreci ve ağır tedaviyi ne hafifletir? Ne istersin? gibi sorular sormaya başladım. İlk başta çok naif şeyler istiyordu çocuklar tuttuğu takımın forması gibi ya da tablet gibi bazı kız çocukları takdir edersiniz ki pembe süslü elbiseler istiyorlar ayakkabılar ve oyuncak bebekler gibi. İlk gittiğimde 7 çocuk vardı Okmeydanı SSK'da akşam eve döndüğümde bu listeyi grupla paylaştığımda 48 saat içerisinde her bir dilek bir gönüllü tarafından üstlenildi. Bir kaç gün içinde de bana kargo ile ulaştırıldı. Ben bunları ilk hafta sonu gidip teslim ettim. Fakat gittiğimde gördüm ki ilk ziyarete gittiğimde olmayan çocuklar da gelmişti. 6-7 çocuk daha ilave oldu. Projemiz kapsamında çocukların dileklerini şöyle gerçekleştiriyoruz; insanların akıllarında soru işareti kalmasın diye yani benim yolladığım oyuncak bebek ya da tablet, laptop nereye gitti? Demesinler diye bilhassa Okmeydanı'nda açıkçası küçük videolar çektim. Bu videoları sayfamızda paylaştım. İlk videolar gruptaki diğer üyeler için çok etkileyici oldu. Bugüne kadar 19 ay oldu şuana kadar dileğini gerçekleştiremediğimiz olmadı şuana kadar 465 çocuğun dileğini gerçekleştirdik. Projemizin amacı yaşama tutunmaya çalışan
çocukların yüzlerinde anlık tebessüm yaratmak. Doktorların  yapmakta yükümlü olmadığı mutluluğu yaratmak.



Aile ve Çocuklar Size Nasıl Ulaşıyor?

        Aileler ve çocuklar bana ulaşmıyor ben gözümle görmediğim tanışmadığım birebir konuşmadığım hiçbir çocuğun dileğini kabul etmiyorum, ikna olmadığım hiçbir dileği grupta paylaşmıyorum. Öncelikle benim ikna olmam gerek çünkü farkında olmadan grup üyeleri üzerindeaşırı bir güven sağlamışım bu güveni kaybetmemek içinherşey ile kendim ilgileniyorum. İstanbul dışında herhangi bir şehirden talep geldiğinde örneğin Trabzondan bir talep geldiği zaman benim dileği dileyen çocuğu teyit edebilmem için oraya gitmem gerekir buda tek bir çocuk için mümkün değil o yüzden ben bir hastane seçiyorum gerekli izinleri alıyorum. O hastaneye gittiğimde o an için yatan kim varsa dileklerini alıyorum.

 Dileği Gerçekleştirilecek Çocukların Değerlendirilmesini Nasıl Yapıyorsunuz?

       Değerlendirme aşamasında çocuklarla konuşurken anne ve babalarını muhattap almamaya çalışıyorum. Çocukla birebir göz teması kurarak önce havadan sudan konuşarak konuya giriş yapıyorum sonra neden geldiğimi amacımın ne olduğunu anlatıyorum. Dileğini öğrenme aşamasında çocuk anne veya baba ile bir göz teması kurarsa çocuğun baskı altında olduğuna inanırsam çocukla baş başa kalmak istiyorum.baş başa kalarak gerçek dileğini öğrenmeye çalışıyorum, çünkü ben istiyorum ki ağızından çıkan kelimelerin çocuğun gerçek dileği olsun bu  nedenle hastaneye yaptığım başvurularda benim hangi gün ve saatte geleceğimi çocukların aileleriyle paylaşılmamasını rica ediyorum.

Dileği Gerçekleştirilen Çocukların Tepkisi Ne Oluyor?

      Bu tedavi çocukları çok olgunlaştırıyor. Gözünüzden anlıyorlar sizin samimi olup olmadığınızı. İlk gidişim dileği öğrenmek ikinci gidişim yaklaşık 15,20 gün sonra dileği teslim etmek için oluyor. İlk gidişim ile ikinci gidişim arasındaki zaman diliminde çocuklar büyük evrim geçirebiliyor. İlk gittiğimde hastane koridorunda koşarken gördüğüm çocuk ikinci gittiğimde kötü durumda olabiliyor ama o durumda bile beni ikinci kez yanında gören çocuk “bu adam geldiyse benim dileğimide getirmiştir” düşüncesi oluyor. Gözlerinin içinde büyüme, nefes alış verişinde artma, alttan bir tebessüm yapması amacıma ulaştırıyor. Hepsi çok seviniyor bugüne kadar sevinmeyen çocuk görmedim.

   Projeyle İlgili Gelecekteki Hedefiniz Nedir?

          Hedefim bu projeyi götürebildiğim yere kadar götürmek şuan ileriye dönük bir planım yok. Grubumuzda 25 kişilik bir ekiple çalışıyoruz her 2 ayda buluşuyor fikir alış verişi yapıyoruz. Kamu spotu çalışması yaptık ikinci kamu spotu çalışmasını Galatasaray, Fenerbahçe, Beşiktaş futbolcularıyla yapmaktayız projenin ne zamana kadar süreceğini bilmiyorum soranlara maneviyatım ne zaman dolarsa ya da bir dileği gerçekleştiremezsem bırakırım cevabını veriyorum. Son birkaç ayda yurt dışından temsilcilik almak isteyenler oldu bu hoş bir şey sanırım “bir dileğim var “ projesi ülke sınırları dışına çıkacak.
Bu Çalışma İle Sanat Camiyası ve Çevreden Nasıl Bir Tepki Alıyorsunuz?


       Bu grubu kurduğumdan beri çevremden hayatımda duymadığım kadar Allah razı olsun kelimesi duydum.Sanatçı arkadaşlarım çok destekçi oldular kamu spotu çekimi yaptık. Oyuncu olmamdan daha çok grup sayesinde yolda yürürken tepkiler alıyorum. Oyunculuğumu grup için kullandım ama hiçbir zaman bu grubu kariyerim için kullanmadım. 

Unknown

0 yorum:

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)